MERSİN BAROSU TARİHÇESİ
Ülkemizde ilk baro, kapitülasyonların tanıdığı geniş haklardan yararlanan yabancılar tarafından “İstanbul Barosu Cemiyeti“ adı ile 1870 tarihinde kurulmuştur. Bu baronun otuzüç üyesinden yalnızca beşinin Osmanlı uyruklu olduğu, diğerlerinin yabancı uyruklu kişiler olduğu bilinmektedir.
13 Ocak 1876 tarihli “Mehakimi Nizamiye Dava Vekilleri Hakkında Nizamname” ile avukatlık mesleğine giriş, disiplin, ihraç ve benzeri kurallar düzenlenmiş olmakla birlikte bugünkü anlamıyla baro sayılabilecek bir cemiyet kurulması da öngörülmüştür. Bu düzenlemenin 30. ve 40. maddeleri arasında “Dava Vekilleri Cemiyeti” ele alınmış ve bu maddeler ile Dava Vekilleri Cemiyeti’nin oluşumu, yönetim kurulu, disiplin kurulu ve diğer konular geniş bir biçimde düzenlenmiştir.
İlk Osmanlı Barosu olan İstanbul Barosu, 62 avukatın bir araya gelmesiyle 5 Nisan 1878 tarihinde kurulmuştur. Bu tarihten sonra ülkemizin değişik yerlerinde dernek statüsü ile barolar oluşmuştur.
Cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte pek çok alanda olduğu gibi hukuksal alanda da yeni düzenlemeler yapılmış ve Türk avukatların, batılı avukatların haklarına ve niteliklerine kavuşturulması amacıyla 3 Nisan 1924 yılında “Muhamat Kanunu” çıkarılmıştır.
1924 yılında yürürlüğe konulan 460 Sayılı Muhamat Kanunu’nun 3. maddesi; bir yerde avukatlık yapanların sayısının 10'a ulaşması halinde aralarında bir topluluk oluşturmalarını zorunlu tutmuş ve bu oluşuma da "Baro" denileceğini vurgulamıştır.
Muhamat Kanunu’nun yürürlüğe girmesinden sonra Mersin Barosu 1 Aralık 1924 tarihinde kurulmuştur.
Mersin Barosu’nun ilk başkanı Av. Hüseyin Avni Bey’dir.
Kurulmuş olduğu tarihten bugüne kadar Atatürk ilkeleri doğrultusunda ilerleyen Mersin Barosu'nun saygınlığını, öncü kimliğini ve etkin niteliğini sağlayan ve koruyan tüm meslektaşlarımızı saygıyla anıyoruz.